Ruby Bay

16 januari 2019 - Ruby Bay, Nieuw-Zeeland

Vanmorgen opgestaan, ontbijtje genomen en de spulletjes weer ingeladen. Vandaag rijden we van Kaikoura gelegen aan de  Noordoostzijde van het Zuidereiland naar Ruby Bay dat helemaal bovenin ligt richting Abel Tasman National Park, voorbij Nelson.

Het weer ziet er goed uit. De zon staat strak aan de hemel en er zijn maar een paar wolkjes in de lucht. Jammer dat we dat gisteren niet hadden, dan hadden we dolfijnen en walvissen kunnen spotten. Het eerste stuk gaat langs de zee , het ziet er prachtig uit. We stoppen om een aantal foto's te nemen. Een beetje verder moeten we stoppen voor wegwerkzaamheden, het zijn behoorlijke werkzaamheden aan de weg en het treintraject. We kijken maar ff op de zee aan en zien iets in het water en kijken elkaar aan. Het is een school dolfijnen die daar zwemt. Niet 1 maar een heleboel. Ze springen zelf uit het water. Ooh zo mooi... Yes toch nog dolfijnen gezien. Helaas geen foto kunnen nemen,was denk ik ook niet duidelijk genoeg geweest.

Het is groen en we rijden weer. We kijken op de oceaan of we niet meer leven zien. Ee oceaan kleur zeegroen/blauw.  We zien wat groters in het water en denken dat we een walvis gezien hebben. Nemen een stop en springen uit de auto en rennen naar de zee. We zien niks meer. Het leek erop dat een walvis lucht hapte en onderwater ging. Uit de boeken weten we dat ze 90 minuten onder water kunnen blijven voordat ze weer boven komen. 

We stappen weer in en rijden verder richting Picton waar we zaterdag de Ferrynemen naar het Noorder eiland. Het is een slingerende weg naar boven en naar beneden, wegje voor Max Verstappen. Moet je wel geen vrachtwagen voor je hebben. Gelukkig een stukje Pass Lane, inhaalstrook om langzame Vehicles te passeren. De bergen zijn wer wat anders, meer groen en de bomen staan er weer. Langzaam veranderd het landschap in wijngaarden, de grootste streek van Nieuw Zeeland, Marlbourough. Het staat er vol met wijngaarden. We rijden ze voorbij en moeten richting Nelson, de 6 aanhouden.  Alvorens we door Nelson moeten gaan we door het dorpje  Havelock, en haven waar veel schepen in en uitgaan. Het ziet er mooi uit, de huisjes zijn verzorgd en er liggen winkeltjes aan de hoofdweg.

Uiteindelijk nemen we een stop bij Rai Valley, kijken vanaf een brug de vallei in. Bij het uitstappen krioelt het van de krekels. Wat een kabaal. Richting de krakende brug kijken we hoe mensen van de rotsen springen in het water. We nemen een foto. Een vrachtwagen gaat over de brug en het kraakt van alle kanten. Hopelijk sterk genoeg..

Beetje later rijden we door Nelson. Bij binnenrijden zien we dat het eb is. Bootjes liggen droog op het zand wachtend op hoger water. Nelson is een grote plaats met veel bedrijvigheid. We besluiten om hier nog terug te gaan op een ander moment in de morgen. Nu te heet om te slenteren door de stad. Richting Motueka is onze koers , ongeveer 35 km verder en daar staat Ruby Bay al aangegeven. 

We zetten de Tom maar aan om niet te lang te hoeven zoeken. Het is makkelijk te vinden. De gastheer ziet ons komen en komt ons tegenmoet, maakt de poort open zodat we de auyo achter het hek kunnen plaatsen. De auto wordt uitgeladen en we lopen richting het strandhuis. Ohh wat een mooie ligging, direct aan zee, wat een uitzicht. De gastheer en vrouw helpen ons, zeer behulpzaam en de man legt ons nog uit wat we allemaal kunnen doen.

Fantastisch is het hier.....15 later liggen we al in de zee. Vooraan is het water zelfs warm, beetje verder wat frisser. 

Nu lekker genieten van de rust en de zee met z'n golven. Vanavond een wandeling langs de zee en door het dorpje. Morgen waarschijnlijk naar Abel Tasman waar we een boottrip doen gecombineerd met een wandeling, halve dag....

Dit is pas vakantie...,Genieten...

Foto’s

2 Reacties

  1. Piet Jegers:
    16 januari 2019
    Wat een mooie verslagen en foto’s Naud, je hebt je beroep als writer gemist, geniet er samen nog van, doen wij ook. Heel veel groetjes van ons 😍
  2. Jan en Marian:
    16 januari 2019
    Jullie hebben het goed voor elkaar 😉
    Geniet er van.
    Groetjes vanuit Mėėl