Abel Tasman National Park

17 januari 2019 - Ruby Bay, Nieuw-Zeeland

Vanmorgen was ik al vroeg wakker. Denk rond 6.10 en ben toen maar opgestaan. Naar buiten gegaan en zag een mooie ochtendgloed trvoorschijn komen. Direkt mijn camara genomen en om de zoveel minuten een foto gemaakt. Tis wel mooi om zo aan dde zee wakker te worden. De zee was rustig, weinig golven van betekenis. 

Rond 7 aan het ontbijt met een kom yoghurt en muesli...lekker zittend in een luie stoel met uitzicht op het water. Vandaag staat een bezoekje Abel Tasman op het programma.  We kijken door de folder en besluiten om de aquataxi te nemen. Om te lopen hebben we niet het juiste schoeisel bij, staat om de hoek in Whakatane bij Louise. En geen rugzak voor water en broodjes.

We rijde n er al vroeg naartoe, niet zover , 35 km ongeveer. Na 13 km komen we door een leuk plaatje Motueka. Veel winkeltjes en supermarkten. Een grotere plaats na Nelson. We spreken af om op de terugweg hier even te stoppen.

We naderen Marahau waar de Watertaxis gereserveerd kunnen worden. We melden ons aan de balie, die van 9 is al vol. Dan maar de volgende van 10.30. In de tussentijd lopen we ff over het strand, nemen iets te drinken op het terras en bestellen sandwiches voor vanmiddag, Takeaway.. Ik haal nog slippers voor in het water om niet direkt de nieuwe gympies te bederven.

Om 10.25 staan we klaar op het meldingspunt. Er komt een blauwe Ford  traktor aan met een boot op de trailer. Dit is de boot waar we mee weggaan vandaag. We stappen allemaal in en rijden met de traktor over het strand, het wordt eb dus de traktor moet verder het water in tot aan zijn as ongeveer en de boot gaat te water. Dat ging makkelijk en we varen weg, eerst langzaam en dan best wel hard. Een 250 pk motor doet zijn werk.

Wat is het mooi vanuit de boot om de kustlijn te zien, de begroeide bergen, de gele zandstranden....

Even later varen we wat verder de oceaan op, de Tasmanzee, en er verschijnen dolfijnen. Ze zijn speels en springen omhoog , de vinnen gaan boven het water uit snel voorbij. Oooh wat mooi. Nu echt dolfijnen gezien, de flippers zoals wij ze kennen. Bij het wegvaren zwemmen enkele dolfijnen mee maar laten het afwetrn na een tijdje, misschien weer buiten hun terrotorium.

Dat was gaaf...

We gaan nog langs enkele rotswanden. Op een plkek zien we zeehonden boven op de rots relaxen. Op een andere plek zien we enkele pinquins. 

Even later staan we bij een rots waar door de tijd een gat is geslagen door de zee. Mooi om te zien. Diverse mensen op de boot worden afgezet op diverse locaties , zandstranden , om vandaar een wandeltocht te doen. Wij blijven zitten en gaan ook nog een stuk mee terug tot Anchorage. Hier stappen we als laatste uit om weer over 2 uur opgehaald te worden.

Eerdt nemen we een duik in het heldere zeewater. Zo heb ik het nog nooit gezien . Lekker verfrissend. We beschermen ons tegen de zon en eten onze sandwich en genieten van....van alles wat we zien. Zo mooi.

We gaan weer terug met de boot en eindigen waar we vanmorgen zijn opgestapt. We rijden richting Motuheka en nemen een kijkje . Doen onze boodschappen en gaan op weg naar ons strandhuis. 

We koken vanavond een makkelijk potje wat we van Wim van tante lies hebben geleerd: pakje aardappelpuree met erwtjes en knakworst door elkaar. Best lekker voor een keer.

We genieten van de avond aan het water, Tiny met een nieuw boek en ik met het schrijven van de reisverhalen.

Morgen naar het noordelijkste puntje op het eiland. FAREWELL Spit

Een dag die ik niet  nooit zal vergeten

Foto’s