The north, Cape Reinga en de weg er naartoe

Gisteren stond gepalnd om naar het uiterste noorden te rijden. We waren al vroeg wakker en besloten om vroeg te gaan rijden, een afstand van zo'n 300 km en met de wetenschap dat de "highway" een voor onze begrippen een slingerende binnenweg is waar je 100 km mag rijden . Het had smorgens een beetje geregend en er stond al een mooie verschijning aan de horizon: een felgekleurde regenboog.  Tijdens onze reis zie je hoe mooi het landschap is: vele heuvel begroeid met gras maar op andere plaatsen weer met varens op stam, palmbomen en heel speciale dennenbomen. De planten en bomen zijn totaal anders dan bij ons. En bomen cq. struiken met hele mooie blauwe of rode bloemen. 

En de dorpjes die we doorkruisen verschillen enorm. De een met mooie huisjes en de andere met wat vervallen, minder goed onderhouden huisjes.  Maar wat opvalt dat er genoeg kleine kerkjes staan.

We vertrekken al vroeg. Om 8.00 rijden we weg en zetten de weg Cape Reinga, het uiterste noorden van Nieuw Zeeland. We rijden langs de oostkust omhoog richting Whangaroa met als doel om een tussenstop te nemen bij Doubtless beach.

Doubtless beach is een van de 3 stranden die dicht bij elkaar liggen. We lopen naar het strand wat bestaat uit zand en vele soorten schelpen die aangespoeld zijn.

Na een kwartier lopen we terug en zien een campertje staan met een tentje erbij. Een aantal dames hebben hier de nacht doorgebracht. We kijken elkaar aan en zeggen dat we blij zijn met onze airbnb. Dit soort kleine campertjes is zeer primitief en niet voor ons weggelegd. 

Trouwens er zijn best veel campertjes onderweg die we zien door hun opvallende groene kleur met de naam Jucy of kleine witte met de naam Blitz. De grote campers welke rechthoekig zijn komen ook wel voor maar niet zoveel.

De weg naa boven zien we op de heuvels veel schapen of zwart gekleurde koeien. Om hier boer te zijn zouden de Nederlandse boeren jaloers op zijn. Geen mestoverschot of maximum per m2.Wat een leven hebben de beesten hier.

We gaan verder naar Cape Reinga. Het is een toeristische plek maar heel mooi en stil. Geen verkeer maar alleen hrt geluid van de golven.

Er staat een eenzame witte vuurtoren op et uiterste puntje en als je in het water kijkt zie je hoe de Grote Oceaan en de Tasmanzee elkaar kussen". Ze gaan hier in elkaar over.

We kijken nog wat ond,maken veel foto's en nemen alles in ons geheugen op en reizen af naar Shipwreck bay ,het laatste stuk van de ninety mile beach. Op bestemming aangekomen zien we een aantal paarden voorbij gaan en in de verte een groepje op quads.

Het regent een beetje en we zetten verder koers terug naar huis. We gaan via Herekino,Kohukohu en nemen het veerpontje naar Rawene. 

Eigenlijk met de  edoeling om nog naar Waipoua forest te gaan maar we zijn moe van de lange dag. We besluiten om naar huis te gaan.

Na 1 uurtje rijden zijn we thuis.

Op naar morgen : Waipoua forest en Russell.

Welterusten...