Okarito laten we achter ons op weg naar Christchurch

Afgelopen nacht heeft he5 ontzettend hard geregend. Het kwam met bakken uit de lucht, maar liever s'nachts dan overdag. Er wordt weer gepakt en we zetten koers richting Christchurch, 375 km ongeveer 6-7 uur rijden.

Als we wegrijden is de lucht bewolkt, de zon wil zich wel af en toe laten zien ,maar ook lichte regen krijgen we onderweg. Het is eerst ongeveer 100 km noordelijke richting rijden, door vlakke stukken maar ook wel slingerende wegen door de bergen.  Er liggen weinig huizen op de route behalve de farmers die hier wonen. In Hokatika nemen we een kleine pauze, de auto wordt weer volgetankt en zetten koers richting Kamara Junction om daar door de Arthur's pass te rijden. Arthur's park is een national park en heel divers qua natuur.  Op plaatsen zijn de bergen begroeid, andere weer gesteente en op het laatst zandbergen. Er ligt ook een skigebied, maar we zien geen liften. Niet te vergelijken met Oostenrijk. We hebben een paar keer gestopt, maar iets minder foto's gemaakt. 

We naderen de plaatjes voor Chrischurch. Vele lange rechten stukken die we afleggen, wel vermoeiend, maar uiteindelijk komen we in Chrischurch aan. Beetje ruzie heeft Mari met Google maps om deze opgestart te krijgen. Louise zet ook maps aan en nu hoor ik de route in stereo, om gek van te worden. We vinden de airbnb redelijk snel. Het huisjes is klein, maar nieuw. Goed voor 1 nacht met 4 personen. Geen wasmachine aanwezig.

Ff bijkomen van de lange rit, gaan we richting centrum Christchurch. Met een Uber taxi.Deze komt vrij snel. Een argentijnse chauffeur brengt ons naar het centrum. We lopen door de stad , kijken wat de aardbeving in 2010 vernielt heeft.  Er staan zeecontainers gestapeld om omvallen van een pand te voorkomen.

We komen bij de herdenkingsboog aan.en appen Nora. We kijken ff om en daar staan de dames al . Dat is toevallig. We kijken uit voor een terrasje en vinden al snel een tafel. Daar drinken we gezellig iets en kletsen bij.We krijgen honger en gaan op zoek naar een leuk eettentje. Het is er ontzettend druk,maar we weten een tafel te vinden voor ons zessen. Drank gaat snel maar het eten duurtvwel ff. Gelukkig hebben we de tijd. De keuze wordt lekkere burgers met chips en coliflowers gebakken, jammie....(zeggen ze hier als het lekker is)

Na afloop laat Mari ons plaatsen zien van de aardbeving, staan stil bij de monumentale kerk die behoorlijk beschadigd is. Men is nog steeds aan het bakkeleien wat te doen herbouw of afbreken.  

We nemen afscheid van Nora en Loes en gaan Uber bestellen voor ritje terug naar huis.

Kan wel zeggen dat Christchurch veel nieuwe gebouwen heeft, een mooi winkelcentrum, veel restaurantjes. En nog veel veel kranen in de stad. Wederopbouw kost zeker nog 10 jaar.

Morgen naar Lake Takapo, 275km, 3 uur