Cape Farewell en omgeving

18 januari 2019 - Ruby Bay, Nieuw-Zeeland

Vanochtend redelijk op tijd in de auto met destination Cape Farewell.  Cape Farewell ligt helemaal bovenaan op het Zuidereiland linksboven Nelson.  Hier houdt het eiland op. Als we dit vandaag bezoeken dan hebben we het hoogste  en het laagste punt op het Zuidereiland bezocht. (BLUFF het zuidelijkste puntje)

Achter Motueka moeten we Takaka aanhouden. Hier moeten we al vroeg stoppen voor wegwerkzaamheden. Je staat er al gauw 20 minuten. Zodra we door mogen rijden zien we ook waarom we moesten wachten. Allemaal eenrichtingsbanen in de bochten. Door de hevige regenbuien is de grond door de regen weggespoeld. Een weghelft bijna volledig in de bocht weg,  weg...weg.

Bovenaan na heel wat geslinger staan we op het hoogste punt en kijken over het dal, zien de zee. Mooi uitzicht. We gaan verder en stoppen bij Waikoropupu Springs. Hier is een korte wandelroute naar enkele bronnen, kwellen , water uit de bodem. Het is een mooi aangelegd pad waar we overheen moeten. We lopen over knuppelbruggetjes en fijne kiezelpaadje. Uiteindelijk komen we aan bij een meertje omringd met groen. Het water is er kraakhelder, een spiegel is het behalve op de plaatsen waar het borrelt. Dat zijn de bronnen van dit meertje. Net iets anders dan de bronnen van Spa in de Ardennen.

Ik maak enkele foto's en bekijk deze. Echt een spiegel...

Even later staan we weer bij de auto en rijden door richting Cape Farewell. Het is wel een tijdje rijden maar wel de moeite waard. Er is maar 1 weg die naar boven gaat met veel give way lane bruggetjes of versmallingen. Na een uurtje bereiken we de Golden Bay. De naam van het donkergele zand, maar dat hadden we  gisteren  al een beetje gezien.

Om het laatste stuk te bereiken moeten we een vrij lang stuk over een onverharde weg rijden. Enkele roosters over, om de schapen op het perceel te houden komen we aan op een parkeerplaats. Een kleine sanitaire stop en we volgen het pad over de bergen, eerdt door de wei omhoog, later door het zeer fijne witte zand. Boven op de berg zien we de kust met gigantische rotsblokken, het is Whanganui inlet. Ook wel Ashwell islands genoemd. We lopen de bergen die bedekt zijn met het witte fijne zand af en naderen de oceaan. Er staan andere toeristen bij een rots te kijken, wij dan ook. Er liggen zeehonden uit te rusten. De jonkies spelen wat en komen omlaag. Een ligt zelfs helemaal alleen onderaan en doet af en toe een oogje open , krabt zich eens achter zijn oren met zijn poten en zakt weer in. Dan ligt hij zich op de rug. Mooi om te zien.

Er is ook een rots met een gat erin, gemaakt door de alles verwoestende oceaan. Heeft denk ik wel 1000ende jaren geduurd. Cape Farewell kunnen we net niet bereiken vanwege het getijde.Hier moet het eb voor zijn. Wel kun je eventueel over een andere berg lopen om hem op afstand te zien. Dit hebben we niet gedaan.

Terug naar huis gestopt in Takaka gestopt voor en Hamburger met frietjes. Vandaag willen we geen boodschappen meer doen omdat we morgen de auto moeten inleveren en met de bagage de ferry op gaan. Dus vanavond nog wat kleine restjes opeten. De hamburger was lekker maar groot. Frietjes waren niet meer nodig geweest.  Daarna nog gestopt voor een vers ijsje in Riwaka en later voor te pinnen in Motueka.

Eenmaal aangekomen thuis , zwemkleren aan en de zee ingedoken. Heerlijk water.

Nu nog de koffer inpakken en genieten van de avond.

Morgenvroeg willen we om 7 uur aan het rijden zijn. Om 10.45 hebben we de ferry en de auto moet dan ingeleverd zijn.

Onze laatste uurtje op het Zuidereiland... waarschijnlijk met een glaasje wijn en wat toastjes met kaas..

Jullie alvast een fijne vrijdag en een goed weekend

Foto’s